Sobeee

Sevgili Nurdan sobelemiş beni. Ben de buyuk bir zevkle yazacagim cocukluguma dair en komik ve en tehlikeli macerayı. Ve eger yazmak isterlerse ben de pamuk sekeri ve elaselinin annelerini sobeliyorum.
İlkokul 1 veya 2inci sınıftaydım. Pek tabii okula servisle gidip geliyorum. Bu arada babam da acaip pinpirikli her servisi binisimi mutlaka balkondan seyrediyor. Evimiz izmirde mithatpasa caddesinde.Izmiri bilenler o caddenin izmirin en islek caddelerinden biri oldugunu iyi bilir. Neyse bizim servis arabasi da volkswagenin eski arkasi genis bagajli arabalarindan. Tabii benim en favori yerim bagaj. Bir sabah sirtimda cantam servise bindim. Hemen bagaja gecip, oturdum. Sirtimi da bir guzel bagaja dayadim. Servisin hareket etmesiyle bagajin aclmasi ve benim cantamla tepetaklak caddeye dusmem bir oldu. Babam neredeyse kendini balkondan atacakti. Allahtan o zamanlar trafik simdiki kadar yogun degil de arkadan araba gelmedi ve tabii sirtimda cantam oldugu icin bu kazayi hic hasarsiz atlattim.

Anaokulu doneminde surekli bir gosteri halindeydik. Bizim okul baya aktif bir okuldu. Hemen her yerde mutlaka bir musamere olurdu ve tabii ben de elimden geldigince her aktivitede yer almaya calisirdim:) Bir haftasonu ailelerle cesme altınyunusa gezi yapildi. Ama tabii gezi eglence ve gosteri hepsi bir arada. Sergilenecek olan gosteriler de tum otel musterilerine acik tiyatroda sergilenecek. Neyse gosterilerden birinde ben bir anneyi oynuyorum en yakın arkadasim (halen daha oyle) Ayse de kizimi canlandiriyor. Yok iste o disarida oynamak istiyor ben izin vermiyorum arilar var sokar filan diyorum. Ben sahnede bir sandalyede oturuyorum arkamda da kocaman pencere seklinde bir pano. Hani evin icindeyiz havasi veriyor. Ben tam repliklerimi okurken iste o koca pano ruzgardan kut diye benim kafama indi. Ama ben cok profesyonel bir oyuncu edasi ile aglama faslini sahne arkasina birakarak:) oyunu tamamladım.