Dorukla geçen bir ayı daha bu ayın 9unda geride bıraktık. Ayların nasıl bu kadar çabuk geçtiğine inanamıyorum. Doruk'un gösterdiği gelişmeleri ise hayranlıkla izliyorum. Doruk bey artık epey bir dillendi. Kahkahalar, bilinçli bakışlar, herşeyi incelemeler,utanmalar ve beni sürekli göz önünde tutma isteği. İnanılmaz derecede birbirimize düştük eh her an ve her dakika beraber olmanın bir getirisi. Ama o bana ne kadar düştüyse ben ona daha fazla düştüm. Tabii bu durum ne kadar sağlıklı bilemiyorum ama henüz Doruk 4 aylık olduğu ve halen anne sütü ile beslendiği için ikimizin hislerinin de normal olduğunu düşünüyorum. Bu ay bana bağlanmasının yanı sıra babasıyla da çok farklı bir iletişime geçti. Cenk iş yoğunluğu arttığı için eve geç gelmeye başladı ve ikimiz de Doruk'un onu iyiden iyiye özlediğini fark ettik. Cenk eve geldiğinde ona olan bakışı, gülüşleri, onun kucağında kalma isteği artık iyice hislerini belli etmeye başladı. Tabii babamız bu durumdan pek memnun:)
Bu ay ayrıca Doruk bey ellerini gayet bilinçli bir şekilde kullanmaya başladı. Emziğini kendi başına ağzına götürüp çıkartabiliyor. Elle vurduğunda ses çıkartan oyuncakları ile oynayabiliyor. Ve hemen her yerinden gıdıklanıyor. Tabii bir de en önemlisi artık sağa sola dönebiliyor.
Ondaki bu gelişimleri izlemek harika.
Canım oğlum daha nice mutlu aylara....
No comments:
Post a Comment